De slachter is dood

Zaterdag 16 Augustus 2003 in categorie Media

Idi Amin, de slachter van Afrika, is eindelijk dood. Dit is een heuglijk feit. De voormalige dictator bracht tijdens zijn schrikbewind in Oeganda tussen 1971 en 1979 volgens sommige schattingen een half miljoen mensen om het leven. Hij overleed zaterdag in ballingschap in de Saoedi-Arabische stad Jeddah. Via zijn zoon Hashim verzocht hij afgelopen donderdag nog om een donornier. Je moet maar lef hebben.

Idi Amin Dada Oumee kwam op 25 januari 1971 via een staatsgreep aan de macht. De toenmalige president Milton Obote van Oeganda stond op het punt hem te laten arresteren wegens verduistering van honderdduizenden dollars aan militaire gelden. Zover liet Idi Amin het niet komen en pleegde een coup toen Obote even het land uit was. Troepen die loyaal waren aan Obote werden massaal geëxecuteerd.
'Heldenrol' bij vliegtuigkaping
In de jaren daarna joeg hij 50.000 Indiërs en Pakistani het land uit en lanceerde hij een moordcampagne tegen rivaliserende stammen waarbij minstens 300.000 doden vielen. Hij knoopte nauwe banden aan met Libië en de Palestijnen.

In juli 1976 zag Idi Amin voor zichzelf een heldenrol weggelegd bij de 'oplossing' van een vliegtuigkaping. Op 27 juni 1976, rond negen uur 's morgens, was een Airbus van Air France met vluchtnummer 139, vertrokken van het Israëlische vliegveld Ben Goerion voor een lijnvlucht naar Parijs, via Athene. Het toestel had 246 passagiers aan boord, waaronder 77 Israëliërs.

<%image(Entebbe.jpg|150|108|Vliegveld Entebbe (bron: Israeli Defense Force))%>
Leden van het Volksfront voor de Bevrijding van Palestina (PLO) kaapten het vliegtuig acht minuten na vertrek. Na een tussenlanding in Benghazi om bij te tanken was het vliegtuig vervolgens maar al te welkom op de Oegandese luchthaven Entebbe. Idi Amin maakte zich in zijn grootheidswaanzin volslagen belachelijk met het houden van toespraken tot de gijzelaars, alsof hij degene was die alles onder controle had. Eind juni werden 101 passagiers vrijgelaten, maar alle Joodse en Israëlische passagiers bleven op Entebbe in gijzeling.

Intussen bereidde het Israëlische kabinet een bevrijdingsactie voor. Bekende namen uit de Israëlische politiek waren ook toen al actief betrokken bij de beëindiging van de kaping, zoals premier Yitzhak Rabin, minister van defensie Shimon Perez en Ehud Barak, in de jaren tachtig hoofd van de militaire inlichtingendienst, later premier van Israël.

Op zaterdag 3 juli 1976 volgde een even verrassende als spectaculaire bevrijdingsactie door het Israëlische leger. Bij deze later verfilmde 'Raid on Entebbe' kwam Luitenant-kolonel Yoni Netanyahu, broer van de latere premier 'Bibi' Netanyahu, om het leven.

In 1978 groef Idi Amin zijn eigen politieke graf. In een poging de aandacht af te leiden van de binnenlandse problemen viel hij buurland Tanzania aan. De Tanzanianen sloegen hard terug, trokken Oeganda binnen en veroverden op 11 april 1979 de hoofdstad Kampala. Amin vluchtte en vond in de jaren daarna achtereenvolgens onderdak in Libië, Irak en tenslotte in Saoedi-Arabië.

Idi Amin mag in Oeganda zonder enig ceremonieel worden begraven. "Zoals elke gewone Oegandees," heeft de huidige president Museveni laten weten. Maar Amin was geen gewone Oegandees, dus zelfs ophangen als voer voor de kraaien is nog teveel eer.

Die hem waarschijnlijk niet eens zullen lusten.


Bronnen met meer informatie:
Killers of the 20th century
Entebbe Diary

Tags: