Piepelen

Maandag 03 Maart 2008 in categorie Israël en het Midden-Oosten

Vandaag zag ik een overeenkomst tussen Geert Wilders en de Hamas in de Gaza strook. Dat zal hij niet leuk vinden, want hij is heftig pro-Israël. Dat vind ik zelf ook niet leuk, want ik wil het niet over die man hebben. Maar het moet nu maar even. Het is voor de goede zaak.
De overeenkomst was de volgende: je doet iets waarvan je weet dat het heftige en buitenproportionele reacties gaat opleveren. Zoals het maken van een film die de Islam beledigt of het afschieten van raketten op het zuiden van Israël.
Het is vechten tegen de bierkaai, maar toch doe je het. Je vindt dat de andere partij onderdrukt en terroriseert, maar toch doe je het. Je geeft de tegenstander een excuus om jou te grazen te nemen, maar toch doe je het.

Vanaf de andere kant bekeken is er eveneens geen enkele rechtvaardiging te bedenken. Als beledigde moslim kun je natuurlijk gewoon je schouders ophalen over dat kleine keffertje in het parlement van een landje waarvan je niet eens weet waar het ligt. Maar ja, je kunt je niet laten piepelen door die gast, anders is het einde zoek.
Als premier van de machtige staat Israël kun je ook iets verstandigers verzinnen dan het afknallen van meer dan tachtig burgers omdat je twintig raketten om je oren krijgt. Waar je het in alle eerlijkheid trouwens zelf naar hebt gemaakt. Maar ja, je kunt je natuurlijk niet laten piepelen door die gasten, anders is het einde zoek.
Schouders ophalen...
Het droevige resultaat van al die grote ego's, lange tenen en korte lontjes zijn tientallen dode burgers die er feitelijk weinig mee te maken hadden. Maar daar zitten Wilders, Olmert en Hamas niet mee. Je wilt immers niet de geschiedenis in als gepiepelde parlementariër, premier of Palestijn. Dat zou pas echt een ramp zijn natuurlijk!

Travel deals...


Tags: