De verdiensten van de paus

Zondag 03 April 2005 in categorie Religie

Paus Johannes Paulus de Tweede is dood en dus moet er mediabreed en wereldwijd worden herdacht. Laat ik mijn onbeduidende steentje bijdragen.

Karol Józef Wojtyla herdenken wij als een groot voorvechter van het leven. Het ellendig lijdend leven. Wie herinnert zich niet zijn veelbesproken encykliek 'Evangelium Vitae', waarin hij zich onvoorwaardelijk uitspreekt voor het behoud daarvan? Hij propageerde standvastig de geboorte van het ongewenste kind, het eindeloos rekken van de doodsstrijd en de onbelemmerde verspreiding van aids.
Drie tikken op het voorhoofd...
Ook heeft deze paus zich onvermoeibaar ingezet voor de positie van de vrouw, welke dankzij hem binnen en buiten de Rooms-Katholieke kerk beperkt bleef tot een baarmoeder op twee benen. Hiermee kreeg ongeveer vijftig procent van de wereldbevolking haar plaats gewezen en werd een reeds eeuwenlang bestaande toestand officieel bekrachtigd.

De anders geaarde medemens mocht op zijn niet aflatende belangstelling rekenen. Dankzij Johannes Paulus de Tweede werd hun seksuele voorkeur binnen de moederkerk eindelijk erkend. Weliswaar als ziekte, maar het begin was er. Ook kregen zij toestemming tot ongehuwd samenwonen, een maatschappelijk verschijnsel waar de kerk vóór zijn pontificaat uiterst fel op tegen was. Trouwen was nergens voor nodig.

Volgens protocol wordt het overlijden van een paus door de camerlengo vastgesteld. Deze kamerheer geeft met een zilveren hamer drie tikken op het voorhoofd van de heilige vader. Jarenlang leeft de camerlengo toe naar dit hoogtepunt in zijn carrière. Wij kennen namelijk niet de omvang van het gereedschap. Gezien de onmetelijke rijkdom van de Rooms-Katholieke kerk is een Kopspijkers-formaat echter aannemelijk. Drie keer slaan moet dus genoeg zijn geweest om de wereld te verlossen van het Kwaad. Totdat de volgende witte duivel is gekozen.

Tags: