Maandag 01 April 2002 in categorie Satire
Het was in de tijd dat het eten van een ei uit een biologische kippenkont nog getuigde van engagement met ons milieu en het dierenwelzijn. Al lang geleden dus.
Ik schat dat u om deze tijd uw paasbrunch wel achter de kiezen heeft. Zo niet: stop hier met lezen of zet een teiltje klaar.
Ik weet nog als de dag van gisteren dat ik dacht:
"Kom, ik maak een lekker gebakken eitje voor mezelf!" Even een zwierige tik op de rand van de pan en hoppááá, eitje in het sissend vet!
Ik geloofde mijn neus sneller dan mijn ogen. Het ei stonk als een clusterstinkbom en was duivels zwart. Gelukkig waren balkon en vuilnisemmer dichtbij om het helse ei te dumpen. Het is verbazend hoe je daarna kunt genieten van een boterhammetje met hagelslag.
Later heb ik mijn beklag gedaan in de delicatessenwinkel. Zo'n winkel die geen gewone kaasboer wil zijn, maar alle ruftende fromages uit de ganse Gallische regio in de vitrine heeft. Met natuurlijk een leutig wijntje erbij. En uiteraard eco-eieren.
Achter de toonbank scharrelden daar twee van die bitse en tamelijk belegen lesbische maiskippen. Klaar om elke klager de ogen uit te pikken.
Ik gooide het op de toer van 'een stukje feedback', maar vergeefs.
Het was een kwestie van jammer maar helaas, konden ze niets aan doen, dat had je nu eenmaal met scharreleieren.
Niet even een klantvriendelijk gebaartje van 'hier heeft u een nieuw ei', maar de benepen middenstandsmentaliteit branche-breed uitgemeten. Moeilijk doen over één ei, terwijl ik niet eens om een vervangend exemplaar had gevráágd.
Een uitgebreide discussie zou mij niet in dank worden afgenomen door de zes klanten die achter me stonden te wachten. Bakzeil halen dus maar.
En achteraf, ja,
achteraf natuurlijk altijd weer, bedacht ik mij dat ik aan de andere klanten demonstratief had moeten vragen of die stank nog in mijn kleren hing.
Maar ja...
In het Jiddisch heet dat treppengoochem: het gevatte antwoord dat je altijd pas bedenkt wanneer je weer de trap afloopt. Of in dit geval: het kippenhok verlaat.
moraal: pas op met eieren zoeken, die ene kan nog van vorig jaar zijn!
Maandag 01 April 2002 in categorie Lezen
de ochtendschemering begint voorzichtig
maar de vogels fluiten zich al warm
het is nog even wennen met die lente
want zo 's morgens kan het nog
verrekte koud zijn...
Zondag 31 Maart 2002 in categorie Verhelderende Gesprekken, Religie
Nog dagelijks ervaren we dat alles kosmisch is voorbeschikt. Er zat wel degelijk een plan achter.
Een kijkje in het lab, vlak voor de 'uitrol' van het project 'mens':
"Wat denk jij Gabri, zal ik er wieltjes onder zetten?"
"Waaronder?"
"Onder die voeten."
"Ja, God zeg, daar vraag je me wat... Heeft dat zin dan?"
"Zin, zin, wat is zin? Als we het over zin gaan hebben dan kunnen we net zo goed dit hele project ter discussie stellen!"
"Ik zou zeggen: doe maar niet. Daar komen ze zelf wel op."
"Ok. Laat ook maar zitten dan. Bovendien moeten we dan die hele infrastructuur weer omgooien. Ik heb geen zin om ook nog eens met asfalt te gaan staan scheppen daar beneden."
"Inderdaad. Scheelt een hoop gezeur. Want dan krijg je natuurlijk ook weer dat gezeik van dat de lagertjes niet deugen, dat ze met Roches worden geboren terwijl ze K2 of Rollerblades hadden willen hebben..."
"Met veters of met clips..."
"Met vier wieltjes of vijf..."
"Inline of twee aan twee naast elkaar..."
"God, ik wor' er al moe van als ik eraan denk, weet je dat?"
"Anders Ik wel. Nee, ze zoeken het maar uit... Je moet niet alles vanuit de Overheid willen regelen..."
"Zo is dat. We laten het bij 'In den beginne', anders is het eind zoek."
zo gingen die dingen
Vrijdag 29 Maart 2002 in categorie Religie
Vroeger was het altijd Pasen voor ik het goed en wel besefte. Ik wist nooit voor welke datum het evenement in het betreffende jaar nu weer geprogrammeerd stond.
Ook al zouden Pasen en Pinksteren op één dag vallen, ik zou het niet in de gaten hebben gehad.
Ik moest uitkijken dat ik met Pasen geen honger leed, dat ik op tijd boodschappen deed. In mijn nachtmerries kaapte ik verstopte eieren meedogenloos voor de neus van buurkleutertjes weg.
Gelukkig heb ik tegenwoordig een Joodse vriendin. Dan word ik geattendeerd op de naderende Paasdagen door Pesach, het Joodse Paasfeest. Dat vieren wij in Joodse kring. En dan wordt een mens dermate langdurig doordrongen van de uittocht uit Egypte, dat hij ruim de tijd heeft om zich te realiseren dat ook het Christelijk Paasfeest nakende is.
Op seideravond wordt de hele trip van Egypte naar het Beloofde Land uitgebreid doorgenomen. Want deze beproeving dient voor eeuwig onthouden te worden. En dus is óók Seideravond een beproeving. Vooral de eerste keer, wanneer de leut eruit bestaat een goj als ik een zo groot mogelijke hap van het 'bittere kruid' te laten nemen.
Maar ach, als de hele reisbeschrijving eenmaal is doorgenomen wordt het altijd toch nog gezellig.
Bovendien is mijn beproeving totaal futiel vergeleken bij die van degenen die in Netanya seideravond vierden en door een bomaanslag werden gedood of zwaar gewond raakten. Ik begrijp werkelijk niet dat lieden die claimen serieus het Islamitisch geloof te belijden het in hun hoofd halen om tijdens het belangrijkste Joodse religieuze feest een aanslag te plegen. Wanneer je zoiets omgekeerd tijdens de Rammaddan of het Suikerfeest flikt roept de hele Islam om een Jihad.
Een bomaanslag die is gericht tegen burgers is de meest verderfelijke strijdmethode die er bestaat. Of het nu in het Midden-Oosten, Ierland of Spanje gebeurt.
Palestijns verzet tegen een Israëlische bezetting is naar mijn mening legitiem. Bommenterreur tegen onschuldige mensen niet. Strategisch gezien zouden economische doelen trouwens veel effectiever zijn. Maar ja, daarmee kom je waarschijnlijk niet aanmerking voor de martelarenstatus.
Godsdienst is waanzin.
goede vrijdag
Vrijdag 29 Maart 2002 in categorie Satire
goede vrijdag 29 maart 2002
Vroeger was het altijd Pasen voor ik het goed en wel besefte. Ik wist nooit voor welke datum het evenement in het betreffende jaar nu weer geprogrammeerd stond.
Ook al zouden Pasen en Pinksteren op één dag vallen, ik zou het niet in de gaten hebben gehad.
Ik moest uitkijken dat ik met Pasen geen honger leed, dat ik op tijd boodschappen deed. In mijn nachtmerries kaapte ik verstopte eieren meedogenloos voor de neus van buurkleutertjes weg.
Gelukkig heb ik tegenwoordig een Joodse vriendin. Dan word ik geattendeerd op de naderende Paasdagen door
Pesach, het Joodse Paasfeest. Dat vieren wij in Joodse kring. En dan wordt een mens dermate langdurig doordrongen van de uittocht uit Egypte, dat hij ruim de tijd heeft om zich te realiseren dat ook het Christelijk Paasfeest nakende is.
Op
Seideravond wordt de hele trip van Egypte naar het Beloofde Land uitgebreid doorgenomen. Want deze beproeving dient voor eeuwig onthouden te worden. En dus is óók
Seideravond een beproeving. Vooral de eerste keer, wanneer de leut eruit bestaat een
goj als ik een zo groot mogelijke hap van het 'bittere kruid' te laten nemen.
Maar ach, als de hele reisbeschrijving eenmaal is doorgenomen wordt het altijd toch nog gezellig.
Bovendien is
mijn beproeving totaal futiel vergeleken bij die van degenen die in Netanya
Seideravond vierden en door een bomaanslag werden gedood of zwaar gewond raakten. Ik begrijp werkelijk niet dat lieden die claimen serieus het Islamitisch geloof te belijden het in hun hoofd halen om tijdens het belangrijkste Joodse religieuze feest een aanslag te plegen. Wanneer je zoiets omgekeerd tijdens de Rammaddan of het Suikerfeest flikt roept de hele Islam om een
Jihad.
Een bomaanslag die is gericht tegen burgers is de meest verderfelijke strijdmethode die er bestaat. Of het nu in het Midden-Oosten, Ierland of Spanje gebeurt.
Palestijns verzet tegen een Israëlische bezetting is naar mijn mening legitiem. Bommenterreur tegen onschuldige mensen niet. Strategisch gezien zouden economische doelen trouwens veel effectiever zijn. Maar ja, daarmee kom je waarschijnlijk niet aanmerking voor de martelarenstatus.
Godsdienst is waanzin.
Vrijdag 29 Maart 2002 in categorie Verbale cartoons
Wanneer ik kon tekenen, zou ik een cartoon tekenen. Een doodskist met veel bloemen erop. Met daarboven een tekstballon die uit de kist opklinkt: "Dank für die bloemen! Zalik Paaasen..."
dus dan maar zo
Maandag 25 Maart 2002 in categorie Geldkwesties, Grijze Golfslag
De Belastingtelefoon is onbereikbaar, dus daarom maar hier.
Vraag: In welke box moet ik een bejaarde vader douwen met wie ik had afgesproken dat ik zijn formulier nog eens voor hem zou nakijken, voor wie ik nog allerlei informatie heb zitten opzoeken, voor wie ik een uur aan de telefoon heb gehangen en die ondertussen toch eigenwijs en stiekem reeds vanochtend z'n aangifte op de bus gedaan blijkt te hebben?
Lange zin, maar maar makkelijker kan ik het niet maken
