Een macaber onderwerp

Zaterdag 07 Augustus 2010 in categorie Observaties & Kritische beschouwingen

Dood tussen de postDe laatste tijd zijn er verontrustend veel berichten over mensen die weken, maanden of zelfs jaren dood in hun huis liggen.
Ik had daarover een gedachte.

Als wij met regelmaat lijken in huizen vinden die al ruim over de datum zijn, zouden wij daaruit kunnen afleiden dat er in ons land nog een hele voorraad niet opgemerkte doden ligt.
Ik heb geen verstand van statistiek, dus als dit niet klopt moet u mij maar corrigeren.

Ze worden doorgaans pas gevonden wanneer de rekeningen niet betaald zijn.

Dit gegeven zou de autoriteiten toch aan het denken moeten zetten.
Op z'n minst uit medemenselijkheid. Maar anders toch omdat die lijken daar allemaal zonder vergunning liggen, in strijd met de milieubepalingen. 

Het zou zomaar een buurman of buurvrouw kunnen zijn. En als het niet bij u in de straat is, dan is het misschien wel op de volkstuin.

De vergeten doden worden doorgaans pas gevonden wanneer de rekeningen niet betaald zijn.
Maar ook daarvoor is al een tijdje een oplossing, want dankzij de automatische incasso kunnen mensen nog tijdenlang ongestoord in hun huis liggen ontbinden. Ook uitkering of pensioen lopen gewoon door.
In het gunstigste geval zullen ze zich bij de Sociale Verzekeringsbank eens achter de oren krabben bij iemand die op z'n honderdtwintigste verjaardag blijkbaar nog steeds AOW ontvangt.

Een aparte categorie wordt gevormd door de babylijkjes. Daarvan zullen er in ons land eveneens wel meer opgeborgen liggen dan wij ons kunnen voorstellen.
Het verschil met de 'gewone' onopgemerkte doden is, dat zij bewust ergens zijn verstopt.
In koffertjes, in de tuin, in de vriezer of in de plantenbakken.

Eigenaardig genoeg betreft het hier meestal een verzameling. Niet één baby, maar meerdere.
Is er bij de moeder een onbewuste drang om ze als gezinnetje in de buurt te houden?

Je hoort ook wel eens dat de moeder zichzelf niet geschikt vond om een kind op te voeden. 
Of 'dat ze er nog niet klaar voor was'.
Ja, dan berg je ze gewoon even ergens op. Voor later. Wanneer je er wél klaar voor bent. Als je al een stel andere kinderen hebt misschien. 
"Kijk eens wat ik nog op zolder vond? Een zusje! Is dat een verrassing of niet?"

Ik laat mij hier verleiden tot enige spot, maar het is natuurlijk een drama dat er mensen zijn die van zowel het leven als de dood vreselijk in de war raken.
Of tijdenlang uit beeld kunnen zijn zonder dat er iemand aan de bel trekt.
En de maatschappij heeft daar blijkbaar geen antwoord op.
Ondanks alle regels en voorzieningen.

Tags: