alles mag, behalve gifgas

Vrijdag 04 Augustus 2006 in categorie Israël en het Midden-Oosten

Wij denken dat de tijden veranderd zijn, wat oorlog betreft. Maar dat zijn ze niet. De Amerikanen hebben ons tijdens de eerste Golfoorlog wijsgemaakt dat er een 'schone oorlog' mogelijk was. Het enige schone eraan was dat we het vuile niet te zien kregen. Maar we zijn er toch ingetrapt. We geloofden dat bommen en raketten inderdaad heel precies gericht konden worden en daardoor minder 'collateral damage' veroorzaakten. Het onttrok zich grotendeels aan onze waarneming dat de wapens zélf ook stukken gemener waren geworden. Bommen die een heleboel kleine bommetjes uitstrooiden, bommen die alle zuurstof uit de omgeving wegzogen, granaten die een wolk aan metaalsplinters en kogeltjes verspreidden, bommen die zich door bunkers konden boren.
Ik weet daar gelukkig het fijne niet van. Anders was ik nu waarschijnlijk dood geweest. Immers, de meeste ervaringsdeskundigen kunnen niet meer navertellen dat de Amerikaanse schone oorlog een doortrapte leugen is.
Begin mei trekken altijd weer de afschrikwekkende zwart-wit beelden uit de Tweede Wereldoorlog op onze buis voorbij. Dan zien we vreselijke slachtingen, bommentapijten op steden en Stalinorgels die hun projectielen uitbraken. Die vuile oorlog wordt dan afgezet tegen onze moderne oorlogstechniek. Kijk, dat doen we tegenwoordig toch een stuk geavanceerder en preciezer! Schoner! Maar intussen bestaat de 'vuile oorlog' ook nog steeds, want de minder kapitaalkrachtige partijen in het conflict gebruiken nog graag diezelfde Stalingorgels om hun Katjoesja's af te vuren. Oorlog is dus gewoon modern lood om oud ijzer.

Bij het terugvinden van een enkele antieke wereldoorlogbom wordt half Purmerend ontruimd, maar het Midden-Oosten is inmiddels vergeven van de onontplofte restanten van ons 'schone' wapentuig. Die zooi krijgen we daar nooit meer weg. Want niemand heeft gedacht aan de 'verwijderingsbijdrage'. Naar Purmerendse maatstaven zou het hele Midden-Oosten moeten worden ontruimd. Bij nader inzien voor de wereldvrede misschien niet eens zo'n slecht idee...

Weblogcollega Brechtje neemt voor u en mij altijd even de kranten door. Op die manier raak ik bekend met rapporten uit de hoek van mensenrechtenorganisaties over de oorlog in Libanon en Israël. Human Rights Watch vindt zelfs dat sommige Israëlische aanvallen neerkomen op oorlogsmisdaden. Ik zou nog verder willen gaan: elke oorlog is een misdaad. Maar ik ben dan ook nogal strikt in mijn opvattingen daaromtrent.

Het is goed dat al die misdaden van de oorlog aan de kaak worden gesteld. Maar het laat tevens zien dat de mythe van de schone oorlog ook bij de verdedigers van de mensenrechten ingang heeft gevonden. In mijn opvatting worden met wapens van het eerder beschreven wreedheidsniveau per definitie oorlogsmisdaden gepleegd. Sterker nog: het was al een oorlogsmisdaad om ze te ontwikkelen.
Hebben we ooit een wapenfabrikant voor een oorlogstribunaal gezien? Ik zou er sterk voor zijn als Human Rights Watch zich ook eens richt op de wortels van het kwaad: het militair industrieel complex. Want kennelijk mag je als bewoner van een oorlogsgebied tegenwoordig al blij zijn als er geen gifgas tegen je wordt gebruikt. Voor de rest moet je niet zeuren.

Tags: