knullige chaos

Dinsdag 29 November 2005 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Vier jaar geleden beklaagde ik mij erover dat we in Nederland nooit echt chaos hadden door barre weersomstandigheden. Vorige week was het eindelijk zo ver, al heb ik er in Amsterdam weinig van gemerkt. Er hebben nog nooit zoveel files gestaan en op diverse plaatsen viel de stroom langdurig uit.
Toch was het een beetje een knullige chaos. Niet dat je zegt: wat een gigantische sneeuwstorm, logisch dat het land volkomen ontregeld is! Integendeel, iedereen dacht dat het wel meeviel en ging dus gewoon de weg op. We hebben in het verleden wel ergere weersomstandigheden gekend. Legendarisch is de winter van 1963. Reinier Paping won de Elfstedentocht en kwam meer dood dan levend bij de finish aan. Ergens in de jaren tachtig sneeuwden hele dorpen in, die dagenlang onbereikbaar waren. Begin dit jaar nog hadden we véél meer sneeuw dan nu.
Al die keren waren er geen berichten over geknapte hoogspanningsleidingen en doorgezakte daken. Er reden geen goederentreinen tegen elkaar. Bij de NS werd niet eindeloos vergaderd over herfstblaadjes. Er waren minder auto's, maar ook minder wegen. Desondanks geen massale files.

Er kan maar één conclusie mogelijk zijn: wij maken er zélf een bende van en geven vervolgens lekker de schuld aan het weer. Die stroomdraden zijn waarschijnlijk gewoon tweedehands troep, goedkoop ergens in Albanië op de kop getikt. En de treinen zakken door hun vierkante wielen doordat we met z'n allen veel te zwaar geworden zijn, heus niet door de herfstblaadjes. De doorgezakte daken zijn te wijten aan louche aannemers die stiekem wat decormateriaal van de plaatselijke operettevereniging Sint Caecilia hebben hergebruikt.

Nee, nog even en ons land is al een puinhoop bij het eerste waterige lentezonnetje.

Tags: