Archief: artikelen van

| Home |

 

walmend ritueel

Vrijdag 21 December 2001 in categorie Satire

In navolging van anderen publiceer ik mijn gisteren verworven kerstpakket. Gezien de inhoud wil men mij fris op het werk hebben. Ik moet een ochtendritueel volgen met behulp van het merk Rituals. Kijk maar:

- 1 zak Morning Breeze, full bodied breakfast tea
- 1 karton Lotus Stones, purifying bath tablets
- 1 spuitbus Typhoon purifying foam shower sensation
- 1 spuitbus Cool 24 uur antitranspirant spray

Vinden ze soms dat ik stink of zo? Een geruststellende gedachte is dat iedereen bij ons zo'n pakket heeft gekregen. De heren uiteraard een ander setje dan de dames. Maar toch, we ruiken straks allemaal hetzelfde op het werk.
U kunt zo uw neus achterna om te ontdekken waar ik mijn brood in het ritueel gecamoufleerde zweet des aanschijns verdien. Ik zou zeggen: kom eens langs.
U denkt: "Gezellie! Dat ga ik doen!"
U drukt op de bel. U snuift, u ruikt al onraad. Want door de klep van onze brievenbus tocht u al een lichte Morning Breeze tegemoet.
Het duurt een tijdje voordat er wordt gereageerd. Dat is normaal: de receptioniste zit met haar collegaatje te kwekken over de stuitligging van het nog ongeboren kind van haar schoonzuster.
U staat intussen gelaten in de regen te wachten. Wees gerust, het is geen regen, het is een 'purifying foam shower sensation'. Die lekt bij ons uit de dakgoot.
Uiteindelijk klinkt een zoemer, gaat de deur open en stapt u opgelucht naar binnen. Voor het goed en wel tot u doordringt krijgt u te maken met onze beveiligingsdienst: u wordt eerst knock-out gestenigd met de Lotus Stones en wanneer u hulpeloos op de grond ligt wordt u snel maar doeltreffend gedesinfecteerd met Cool antitransparant spray.
Daarna mag u pas echt naar binnen, want nu bent u één van ons...

Geeft niet, ik drink geen wijn.
walmend ritueel

de eeuwige smoes van big brother

Vrijdag 21 December 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

Deze column is opgenomen in Tijdloos Lezen (directe link). de eeuwige smoes van big brother

walmend ritueel

Vrijdag 21 December 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

Deze column is opgenomen in Tijdloos Lezen (directe link). walmend ritueel

Op de voet gevolgd

Vrijdag 21 December 2001 in categorie Incrowd: over webloggen, Media

Wij Nederlanders respectievelijk Wij Belgen (doorhalen wat niet van toepassing is) volgen het nieuws doorgaans op de voet. Dat is geen verstandige gewoonte. Niet zelden zelfs gevaarlijk.
Wanneer je het nieuws op de voet volgt zit je een reporter op de hielen en raak je al snel verzeild in hinderlagen of mijnenvelden, tussen achteloos rondslingerende blindgangers of net klaarkomende clusterbommen.
Nee, je kunt beter een beetje uit de buurt blijven van het wereldnieuws. Eerst even afstand nemen, even laten bezinken.

"Dan is het geen nieuws meer," zult u tegenwerpen. Dat is een misverstand: nieuws blijft langer houdbaar dan u denkt. Voorwaarde is wel dat u het betreffende nieuws nog niet had gehoord, het feit verder wordt uitgediept of reeds dusdanig in uw herinnering is weggezakt dat het vanzelf weer nieuw(s) is.

Op de voet gevolgd Lees verder...

Stelling Tussen Haakjes

Donderdag 20 December 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

Bij (tussen haakjes) staat sinds kort een stelling van de maand. Een loffelijk initiatief, dus met het oog op het onderstaande wil ik daar geen misverstand over laten bestaan.
Deze maand is de stelling:
Onze westerse cultuur is superieur aan andere culturen als het gaat om intellectueel eigendom, vrijheid en democratie.
Daar heb ik aldus op gereageerd:


Stelling Tussen Haakjes Lees verder...

ach ja...

Woensdag 19 December 2001 in categorie Nog niet ingedeeld in categorie

Ik zeg tegen mijn vriendin: "De afwasmachine is stuk."
Zij zegt: "Hoezo, ben je niet lekker dan?".
U begrijpt intussen de verhoudingen in dit huis. Vandaag heb ik veel gedaan, maar de afwas staat er nog.
Ten eerste moest ik veel schrijven, maar dat had niet direct met deze site van doen. Vandaar dat we het dit keer kort houden. Ik 'klok even in' hier zogezegd, om te laten weten dat ik niet spijbel. Ik moet nog even 'goede vingers' opbouwen om hier een enigszins behoorlijke prestatie neer te zetten.
Ten tweede moest ik veel boodschappen halen. Bij het inpakken zei een oude Indische oma herhaaldelijk tegen mij dat we dankbaar moesten zijn dat we dit nog konden doen. Ze stond op haar dochter te wachten, die de boodschappen voor haar deed. Die dochter zag er ook heel dankbaar uit.
Ten derde moest ik thuis alle boodschappen nog opbergen. Je moet er heel wat voor over hebben om ze straks te kunnen consumeren.
O ja, is het bij u ook altijd zo'n bende in die keuken?

Ik ga maar eens afwassen denk ik
ach ja...

neuro

Woensdag 19 December 2001 in categorie Satire

Ik wordt wel een beetje neuro van die euro. Mijn kits heb ik binnen:
a. drie eurokits, waaronder die van mijn schoonmoeder.
b. 1 carkit (eveneens verplicht per 1 januari).
Maar ik kan nu niet zeggen dat alles kits is. Ik kan namelijk heel slecht hoofdrekenen. In het begin zul je toch nog wel even willen omrekenen om te kijken of ze je niet lopen te flessen met een veel te hoge prijs. Reken maar dat er nog heel wat wisseltruc slachtoffers zullen vallen. Ik behoor in dit opzicht tot een risicogroep. Maar ik probeer alert te blijven.
Zoals bij mijn tankstation. Dit is namelijk al een tijd geleden overgegaan op de euro.
Het volgend tafereel speelt zich af.

Ik sta een kwartier glazig naar de benzinepomp te staren. Mijn brein mist kennelijk de vereiste beta-module.
De tankstation eigenaar komt naar buiten. Hij denkt dat zijn bewakingscamera kapot is, omdat deze al vijftien minuten eenzelfde statisch beeld geeft: De Jong voor pomp 8.
"Kan ik u helpen?"
Hier ga ik grif op in.
"Heel graag, meneer de tankstationchef! Ik begrijp niets meer van dat euro-gedoe."
"Wat wilt u weten?"
"Allereerst: is mijn auto euro-geschikt?"
"Zeker, u hebt een katalysator. U moet dan zelfs euro loodvrij tanken."
Dat is al één zorg minder. Twee zelfs, want ik krijg de garantie dat er geen lood in de euro zit. Lood is giftig en dat wil ik niet in mijn auto en zeker niet aan mijn vingers.
"Hoeveel liter guldens is een liter euro?" vervolg ik.
"Wablief?" is de verblufte wedervraag.
"Er komt euro uit uw pomp. Om een beetje referentiekader te hebben wil ik weten hoeveel liter guldens dat is."
Nu is het de beurt aan de tankstationschef om glazig naar de pomp te gaan staren. Ik kan als het ware het 'afleveren zonder luchtbellen' in zijn ogen zien. Ik vrees met een nietszeggend antwoord te worden afgescheept en daarom stel ik snel mijn volgende vraag.
"Hier staat dat 1 liter euro 1.027 euro moet opleveren. Dat begrijp ik niet. Eén liter is één liter en geen 1.027!"
"Ik kan u helaas niet volgen..."
"Ik mezelf helaas ook niet, daarom vraag ik het u."
"Maar ik begrijp uw vraag niet helemaal..."
"Stel, uw pomp geeft 1 liter euro aan mij."
"Mjaa...?"
"Maar daar op het display staat dat 1 liter euro 1.027 euro is. Krijg ik dan eigenlijk in de praktijk iets meer?"
"Nee, u krijgt 1 liter en u betaalt 1.027 euro."
"Dus eigenlijk zoiets als twee halen één betalen, maar dan minder?"
De glazige blik keert in zijn ogen terug, vermengd met een tintje vertwijfeling.
Maar ineens krijgt de pomploper een brainwave:
"U zou een diesel moeten nemen!"
Sindsdien loop ik stad en land af op zoek naar een dieselcalculator.

Is een auto lichter als hij op loodvrij rijdt?
neuro