Acht jaar Verbal Jam!

Zaterdag 10 Oktober 2009 in categorie Persoonlijke notities

VillaVandaag moet er natuurlijk even stilgestaan worden bij de achtste verjaardag van dit weblog.
Acht jaar stukjes schrijven. Helemaal gratis.
Daar zou meneer Buma een voorbeeld aan kunnen nemen.
Meneer Buma wilde deze week namelijk geld gaan graaien bij webloggers die af en toe een Youtubefilmpje op hun website onderbrengen.
Dat onzalige idee is al rap weer ingetrokken vanwege massale protesten.

Waarom moet er altijd overal geld aan worden verdiend?
En dan liefst nog onmatig veel geld?
Er zijn namelijk miljoenen mensen op deze wereld die de producten van hun creativiteit gratis delen met anderen.
Gewoon, omdat ze het doen voor hun plezier.
Waarom moeten juist muzikanten gigantisch binnenlopen van een enkel hitje dat meestal nog half is gejat van Bach, Mozart of een andere oude componist?
Alles op dat gebied is namelijk al een keer gedaan, daar ben ik van overtuigd.

Eens kijken wat ik in de loop der jaren theoretisch ben misgelopen.

Natuurlijk is er niets mis mee om wat geld over te houden aan een leuk idee, een liedje, een tekst, een ontwerp.
Maar het is natuurlijk volstrekt buiten elke proportie om van de opbrengst van één liedje drie villa's en tien Ferrari's te kunnen kopen.
De Balkenende-norm zou hier beter op z'n plaats zijn.

Eens kijken wat ik in de loop der jaren theoretisch ben misgelopen.
Er zijn door mij op dit weblog ruim 3500 stukken geschreven.
Laat ik conservatief schatten dat elk stukje 500 keer gelezen is.
Daarmee ben ik overigens absurd bescheiden, want in de meeste gevallen is het veel meer.
Maar goed.

Stel dat ik een dubbeltje had kunnen krijgen voor elke keer dat een stukje wordt gelezen.
Een dubbeltje lijkt me niet teveel gevraagd.
Ik had op die manier inmiddels bruto 175000 euro op mijn bankrekening kunnen hebben.
Het is geen villa, maar toch mooi meegenomen.
Het is niet eerlijk.

Wat ik nodig heb is een 'verdienmodel'.
Zo heet dat geloof ik.
Of ik moet mijn stukjes gaan zingen.
Maar dat vind ik ook weer wat ver gaan.
Ik betwijfel ook of ik u daar als lezer een plezier mee doe.
Voorlopig ga ik dus maar gewoon armlastig op de oude voet verder.
Tot nut en genoegen van iedereen.

Tags: