Gamen met de OV-chipkaart

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Woensdag 09 September 2009 in categorie Amsterdam Centraal

Mijn OV-chipkaartIk heb mijn OV-chipkaart binnen hoor, mensen!
Maar ik kan er nog niks mee.
Ik moet hem namelijk eerst opladen.
Ik denk: weet je wat, laat ik eens vertrouwen hebben in de techniek en kiezen voor automatisch opladen!
Helaas.
Dat gaat zomaar niet.

De OV-Chipkaart had ik namelijk van een andere rekening betaald dan de rekening waarvan het automatisch opladen zou worden afgeschreven.
Stom, hier blijkt de organisatie achter de OV-Chipkaart nog niet tegen opgewassen.
Dit onnozele denkfoutje mijnerzijds werd onverbiddelijk afgestraft. Het automatisch oplaadfeest ging niet door.
Niet meteen althans.

Ik belandde in een Catch22-situatie...

Na ontvangst van de kaart maakte ik een handige online account aan.
Dit ging goed.
Na enige doorzetten.
Ik kon alsnog online het automatisch opladen aanvragen, zo werd mij in het vooruitzicht gesteld.

Maar dat gaat zomaar niet natuurlijk.
De OV-Chip website is duidelijk ontworpen door een generatie IT-jongens/meisjes die is opgegroeid met het spelen van computergames. Van die games (met name de adventures) is bekend dat je de meest absurde en onlogische strategieën moet volgen om tot een hoger 'level' te geraken.

Catch22

En dus was ik niet eens verbaasd toen ik in de volgende Catch22-situatie belandde: ik kreeg de melding dat ik voor mijn kaart online géén automatisch opladen kon aanvragen, omdat ik nog niet met de kaart had gereisd. Een kaart die meen ik toch opgeladen moet zijn om ermee te kunnen reizen!

In de ijver om de klant een scala aan mogelijkheden te bieden, maakt men alles nodeloos ingewikkeld.
Ik kan bijvoorbeeld in de online webshop saldo aanschaffen en via iDeal betalen. Maar vervolgens moet ik naar een oplaadpunt om dat saldo op te halen.
Dan draaf je als organisatie veel te veel door.
Want als ik toch naar dat ophaalpunt moet, kan ik die handelingen volgens mij net zo goed allemáál bij dat ophaalpunt doen!

Goethe

Een paar eeuwen geleden schreef de Duitse dichter Goethe al: 'In der Beschränkung zeigt sich der Meister.'
Laat ik dit vrij vertalen als: het ware meesterschap komt tot uiting in de kunst jezelf te beperken.

De moraal van dit verhaal: zelfs voor de ontwikkeling van ultramoderne systemen blijkt enige kennis van Goethe uiteindelijk nuttiger dan kennis van computergames.?

Tags: