De wassenneusgarantie

Maandag 15 September 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

De afgelopen weken is het mij twee keer overkomen dat ik een artikel kocht waarop wel tien jaar garantie zat. Ik ben nu alweer vergeten welke artikelen dat waren, dus die garantie kan ik wel schudden denk ik.
O wacht, ik weet er eentje: een nieuwe roestvrij stalen vuilnisbak voor in de keuken. Van Brabantia. Tien jaar garantie! stond er juichend op de doos. Die vuilnisbak moet dus wel extra goed zijn! En zo duurzaam ook!
- Uw bonnetje is uw garantiebewijs, zeiden ze bij Blokker.
Het bonnetje is gemaakt met een thermoprinter. Zulke bonnetjes hebben de nare eigenschap om binnen enkele maanden te vervagen tot onleesbaarheid. Leg zo'n bonnetje dus altijd even onder het kopieerapparaat om een afschrift te maken dat langer meegaat.

Brabantia speculeert terecht op de slordigheid van z'n klanten. Maar weinig consumenten hebben een dermate roestvrij stalen administratie dat ze over tien jaar dat bonnetje nog kunnen ophoesten. Die garantie heeft dus een tamelijk hoog wassenneusgehalte.
Ik zou wel eens willen zien hoe blij ze zijn als ik na tien jaar nog een beroep doe op de garantie.
- Ja, het veertje van de klep is lam, meneer Brabantia!
Het veertje van de klep is namelijk het enige dat stuk kan.
- Dan krijgt u van ons een nieuw veertje. Uit coulance, want eigenlijk vallen bewegende delen buiten de voorwaarden.

Na drie jaar stond ik bij de kassa mijn hand op te houden

Vroeger had ik eens een verlengde garantie op een videorecorder. Dat bedrag kon ik zomaar terugkrijgen wanneer ik na precies drie jaar, op de dag af, terugkwam met mijn bonnetje. Uit nieuwsgierigheid heb ik dat toen eens bijgehouden en na drie jaar stond ik dus bij de kassa mijn hand op te houden. Ik kreeg het bedrag zonder morren, maar ze keken niet blij. Hun gezicht sprak boekdelen: koopjesloper, krent, mierenneuker, scherpslijper, spelbreker, dat waren ongeveer de kwalificaties die ik telepathisch doorkreeg.

Producenten hebben over het algemeen weinig vertrouwen in de kwaliteit van hun eigen product. Het risico wordt afgewenteld op de klant. Een vuilnisbak krijgt tien jaar garantie. Daar kun je je als fabrikant geen buil aan vallen. Een stuk elektronica krijgt maar al te vaak slechts één jaar. Voor extra moet betaald worden, ondanks de wettelijke bepaling dat die garantie volgens mij minstens twee jaar moet zijn. Maar daar schijnen ze zich dan weer onderuit te kunnen wurmen dankzij een te slappe overheid.

Een te jong overleden computer mag ik niet eens in die Brabantiavuilnisbak dumpen, vanwege de afvalscheiding.
Niets kopen is natuurlijk ook een optie, maar dat is dan weer zo zielig voor mezelf.

Tags: