Dwangarbeid

Dinsdag 19 Augustus 2008 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie

Het was me het weekje wel. Niet vanwege Pakistan, niet vanwege Georgië, niet vanwege China, maar vanwege de hele vrachtwagen zand die ik met een kruiwagentje van de straatweg naar de achtertuin heb moeten karren. Bij de huidige crisis in mijn rugspieren verbleekt het wereldnieuws, dat zult u begrijpen.
Maar de klus is geklaard en dat doet George Bush me niet na, om maar een willekeurige andere tuinbezitter te noemen.

Het was trouwens wel afzien hoor, voor iemand die dat werk niet gewend is. Acht kuub zand verplaatsen zonder zwaar materieel is heftig. Onderwijl moest ik denken aan die zakenlieden of politici die altijd opscheppen over het feit dat ze tachtig uur per week werken. Nou, dat is dat vast en zeker niet dit soort werk!
Of maak ik de dingen nu zwaarder dan ze zijn?
Wanneer ik even in een mentaal dipje dreigde te raken (zo'n berg wordt maar niet kleiner), hield ik mijzelf streng voor dat in het verleden vele mensen dit soort werk onder dwang hebben moeten verrichten, onder barre omstandigheden. Aan de Birmaspoorlijn, of de Pakan Baroe spoorweg op Sumatra. In de Goelag in Siberië, of zelfs als werkverschaffing in het Amsterdamse Bos. Dikwijls met diezelfde schop en kruiwagen.

Het is altijd goed om deze dingen in het achterhoofd te houden, want voor je het weet sta je zelf een keer bij een of andere Birmaspoorlijn te spitten en dan is het toch handig voor de overlevingskansen wanneer je wat praktische ervaring hebt opgedaan. Al is het maar in je eigen tuin. Of maak ik de dingen nu zwaarder dan ze zijn?

Morgen komen de tegels voor het terras. Die zetten ze ook aan de weg. Bij elkaar zo'n veertig vierkante meter ballast die weer helemaal naar achteren moet. Met het zand en de stenen ga ik vervolgens een terras aanleggen. Althans, wanneer mijn rug tegen die tijd niet in de Quasimodo-stand staat.

Gek genoeg gaat het bij die tv-programma's over eigen huis en tuin altijd een stuk makkelijker en sneller. Zelfs de zwaarste klussen. Misschien moeten we die presentatoren eens voor laten doen hoe ze bijvoorbeeld nou zo'n Birmaspoorlijn zouden aanpakken. Kan heel leerzaam zijn! Of zijn die geinige bielzen in de tuin alweer uit de mode?

Tags: