Een wespensteek

Donderdag 13 Maart 2008 in categorie Waargebeurde verzinsels

Vandaag ga ik eens doen of ik schoolmeester ben. Daar heb ik toevallig zin in. Bovendien is er een tekort aan onderwijzers, dus dat treft.
Dan komt er op een dag een klein meisje met een bedrukt gezichtje naar je bureau en zegt:
"Meester, ik heb een filmpje van mijn grote broer op internet gezien..."
"Kijk eens aan... eh, hoe heet je ook weer?"
"Lotte-Sophie, meester..."
"Kijk eens aan, Lotte-Sophietje, dat vond je zeker wel leuk, hè, zo je broer in een filmpje?"
"Nee, meester, hij was op een feestje met een heleboel mensen..."
"Een feestje! Dat is toch hartstikke leuk voor je broer? En zat de stemming er een beetje in?"
Dat laatste vat ze niet helemaal en daarom zegt ze maar: "Ik moest geloof ik wel een beetje huilen..."
"Je hoeft toch niet te huilen als je broer een fijn feestje heeft? Heeft hij niet genoten dan?"
"Nou, er zat een mevrouw de hele tijd maar heel hard aan zijn dinges te sabbelen en iedereen ging lachen en schreeuwen..."

Het zal zelfs Rouvoet wel eens overkomen zijn. ..

O, zo'n filmpje! Hoe ging ik mij hier pedagogisch verantwoord uit redden? Ik ken die filmpjes wel. Net als bijna iedereen die rondsurft op het internet.
U weet hoe dat gaat, in een verloren moment klik je eens argeloos hier, eens leergierig daar en voor je het weet krijg je zo'n filmpje voorgeschoteld! Het zal zelfs Rouvoet wel eens overkomen zijn. Dat heet geloof ik 'bijvangst'. Zoiets zoek je normaal gesproken niet op natuurlijk.
Dan beland je via het filmpje ineens op een party met joelende jongeren.
Midden in een kring enthousiaste supporters staat een straalbezopen Amsterdamse corpsbal, Haagse vmbo-scholier of Twentse jonge landarbeider met een halfgare leuter uit z'n gulp. Voor hem ligt een breezersletje op haar knieën, dat zich vastbesloten aan dat leutertje vastgezogen heeft. Onder luide aanmoedigingen demonstreert zij haar orale vaardigheden, hoewel het meestal opvallend lang duurt voordat de jongeheer publiekelijk aan zijn gerief geholpen is.

Intrigerend is ook hoe zo'n snaak er dan bij staat. Ogenschijnlijk nonchalant, een glas bier in de hand, onnozel om zich heen starend, lichtjes achterover geleund als een soort Manneken Pis van Brussel. Maar ondertussen zweet hij peentjes dat het maar niet lukken wil.

"Meester?"
O ja, Lotte-Sophietje staat er ook nog.
"Sorry Lotte-Sophietje. Ik was even in gedachten. Kan die naam van jou trouwens niet wat korter?"
"Lotje is ook goed, meester..."
Het arme kind wriemelt onderwijl een beetje zielig en nerveus met een Albert Heijn smurfje tussen haar vingers. De brilsmurf. Zou er ook een pijpsmurf bestaan? Ik bedoel: eentje die een pijp rookt?
Maar goed, het wordt tijd voor een leermoment.

"Ben je wel eens door een wesp gestoken, Lotje?"
"Ja meester, op de camping bij de... In Frankrijk. Op m'n arm."
"En weet je wat je dan moet doen?"
"Mijn moeder heeft toen dat prikding eruit getrokken en het gif eruit gezogen. Zo met haar mond op m'n arm! Maar het deed nog steeds zeer..."
"Heel goed! Jouw moeder heeft er verstand van!"
"Mijn moeder is vroeger verpleegster geweest."
"Kijk eens aan! En weet je wat ik nou denk, Lotje?"
"Nee, meester..."
"Ik denk dat jouw grote broer gewoon in z'n dinges was gestoken door een wesp! En dat die andere mevrouw hem wilde helpen. Want hij kon natuurlijk niet eh... zelf bij z'n dinges komen om..."
"Het gif eruit te zuigen!" vult Lotje opgetogen aan. Slim kind!
"Precies! Jij begrijpt het!"

Als beloning krijg ik een warme zweterige brilsmurf en Lotje huppelt opgelucht terug naar haar plaats.

Nou, morgen maar weer eens wat anders, want dat schoolmeestergedoe is me toch iets te heftig...
Internet is prachtig, maar als je het op alle fronten moet gaan uitleggen wordt het lastig.

Tags: