De Grote Geert Wilders Moskee

Verbal Jam op reis

Ik was vandaag in Nazareth.
Met geen andere reden dan dat ik die plaats nu wel eens wilde zien.
Met de plaatsnaam Nazareth ben ik namelijk een groot deel van mijn schooltijd om de oren geslagen.

[Klik voor gehele afbeelding]

Her en der heb ik gevraagd: "Weet u hier soms nog een beetje goeie timmerman?"
Gewoon, uit een soort religieuze baldadigheid.
Maar nee, schouderophalend en beide handen gespreid vervolgde men zijn weg.

Pim

Denkt iemand nog wel eens aan Pim? En dan vooral natuurlijk op een dag als vandaag?
Het is alweer negen jaar geleden dat hij op het mediapark werd vermoord.
Door -naar later bleek- Volkert van der Graaf.

Aan Volkert denkt helemaal niemand meer. Totdat hij weer vrijkomt.
Dat zou moeten zijn over 1 jaar, 7 maanden en 25 dagen.
Sommige mensen houden daar een tellertje voor bij.
Waarschijnlijk niet om hem met bloemen aan de gevangenispoort op te wachten.

Bij gebeurtenissen als de moord op Pim Fortuyn blijkt het nut van een weblog.
Je kunt teruglezen hoe je er destijds tegenaan keek. Het weblog als kroniek. 

Het heldendom van Henk Kamp

Politieke portretten (geschilderd in vals licht)

Henk Kamp. Minister van Sociale Zaken.
Ik weet eigenlijk niet goed wat ik van die man moet denken.
Nou ja, laat ik eerlijk zijn, ik weet wél wat ik van die man moet denken, maar dan wordt het meteen weer zo'n onaardig stukje.

Henk was indertijd in het zoveelste kabinet Balkenende een zeer verdienstelijk minister van Defensie.
Volgens ingewijden althans, want ik heb geen verstand van wapengekletter en ander zinloos geweld.

De overlast van Ivo Opstelten

Onlangs las ik in de krant dat onze minister van Veiligheid en Justitie, Ivo Opstelten, weer een stukje van onze rechtsstaat gaat afbreken. Zijn grote voorbeeld was Piet Hein Donner, die op dit gebied ook al het nodige sloopwerk heeft verricht.

Ivo Opstelten maakt de toegang tot de rechtspraak voor de gemiddelde Nederlander nog wat moeilijker dan ie al was.
Hij heeft zich namelijk voorgenomen om het griffierecht voor een gang naar de rechter eens even flink te verhogen. Naar de kantonrechter kost je minstens 125 euro, bij de bestuursrechter begint het bij 500 euro.

Een vervelend mannetje

Wat is onze minister van Binnenlandse Zaken toch eigenlijk een vervelend mannetje.
Niet van vandaag op gisteren, maar al jarenlang.
Op diverse ministeries heeft Piet Hein Donner zich ingespannen om mensen het leven zuur te maken.
Bij voorkeur mensen die het niet zo breed hebben.
Onder 'niet zo breed' moeten wij ook de middeninkomens verstaan, want vergeleken bij het inkomen van Donner zijn de meeste salarissen een stuk smaller.

Volgens mij heeft Donner tijdens zijn diverse ministerschappen maar weinig gedaan waar het volk echt vrolijk van kon worden. Altijd was het afknijpen, inperken en bezuinigen.

Gouden tijden voor deskundologen

Het zijn weer gouden tijden voor de deskundologen.
Dankzij Japan en dankzij Libië.
Ze zijn dezer dagen niet van de buis te branden.
Soms, nee, niet soms, mééstal vraag ik mij af of ze er wel écht zoveel verstand van hebben als ze pretenderen.

Misschien hebben sommigen vlak voor de uitzending nog eventjes snel de Wikipedia doorgenomen om te kijken hoe het ook alweer zat met die kernreactoren, die tsunami's, die Japanners en die Khadaffi (Kadhafi, Kaddafi, Khaddafi, Qadhafi, Gaddafi of Gadaffi, dat verschilt per deskundige).

Veelplegers, verkiezingen en lamlendigheid

Geschreven voor Amsterdam Centraal

Bij de verkiezingen voor de Provinciale Staten heeft ook in Amsterdam de PVV een flink deel van de stemmen binnengesleept: 8,4 procent. Ik pik de PVV er eventjes uit, omdat deze partij voor het eerst meedoet en bij uitstek de ontevreden Amsterdammer vertegenwoordigt.
De aantrekkingskracht bestaat er vooral uit dat men 'zegt waar het op staat'.
Daar is blijkbaar behoefte aan. Om te zeggen waar het op staat.

Mijn theorie is dat een stem op de PVV vooral een protest is tegen de lamlendigheid die Nederland -en dus ook Amsterdam- in z'n greep heeft.
Lamlendigheid bij onze overheid.