Standrechtelijke steniging

Woensdag 08 September 2010 in categorie Ergernis, Woede of Frustratie, Religie, Opinie

Gisteren was er een heel enge jongeman op televisie.
Eng vanwege z'n ideeën, maar ook vanwege z'n uiterlijk.
Zo'n kop die je normaal alleen op compositietekeningen ziet. Met een gehaakt mutsje op en een gebit als een vervallen begraafplaats.
Het was laat op de avond, maar nog lang niet laat genoeg wat mij betreft. Niet alleen kinderen zouden er nachtmerries van krijgen, maar ook volwassenen.

Izz ad-Din Ruhulessin

Hij heet Izz ad-Din Ruhulessin en is letterlijk de vleesgeworden karikatuur van de islam.

Ik voelde bij mijzelf Wilders-achtige emoties opwellen...

Hij vond bijvoorbeeld de geplande steniging van mevrouw Sakineh Mohammadi Ashtiani in Iran een interne Iraanse aangelegenheid waar wij ons niet mee mochten bemoeien. 
De universele verklaring van de rechten van de mens was volgens hem een westers product en de islam stond daar boven. Dit was nu eenmaal de straf die in de islam, correctie: zijn islam, stond op het vreemdgaan van vrouwen. Dit moesten wij maar respecteren.
Ik geloof dat ik het zo wel een beetje correct heb samengevat.

Ik vraag mij altijd af wat types in als de jongeheer Ruhulessin in Nederland doen. Wellicht is hij hier zelfs ter wereld gekomen. Maar onder welk putdeksel is dit fundamentalistisch stuk misgeboorte opgegroeid dat hij niets van de humanitaire en democratische beginselen in dit land heeft meegekregen?

Dit land moet voor hem een voortdurende beproeving zijn. 'De hel op aarde', verzekerde mevrouw Fatima Elatik (stadsdeelvoorzitter Amsterdam Oost) mij op twitter.
Waarschijnlijk houden de goddeloze maar riante studiefaciliteiten deze hypocriete uitvreter op zijn plek (hij studeert politicologie en steekt daar blijkbaar niets van op). 
En al die andere verdorven voorzieningen zijn toch ook best handig.

Meneer Ruhulessin kunnen we missen als de weke sjanker. Hij wakkert de tegenstellingen in het land alleen maar aan en levert Wilders weer tien extra zetels op. 

Het meest irritant vind ik nog dat ik mij ontzettend heb geërgerd aan deze verknipte snotneus en bij mijzelf Wildersachtige emoties voelde opwellen. 

Ik kreeg bijvoorbeeld ineens ontzettend de neiging om te gaan pleiten voor de standrechtelijke steniging van jongeheer Izz ad-Din Ruhulessin. En dan vooral mikken op die Jojo Buitenzorg-bek van hem natuurlijk.

Mijn excuus hiervoor. Dergelijke gedachten zijn uiteraard bijzonder onbeschaafd.
Ik hoop dan ook dat de rest van het televisieseizoen mij dergelijke provocaties bespaard blijven.

Aanleiding tot dit alles: een opiniestuk van Izz ad-Din Ruhulessin op de website van het Volkskrantje.

Tags: